Archieven in de kijker: Edgar Gevaert en Michiel Leenknegt

Samen met Archiefbank Vlaanderen zoekt TRACKS in 2015 en 2016 kunstenerfgoed om te registreren in Archiefbank. Samen plaatsen we ook een aantal archieven in de kijker waaronder nu de archieven van Edgar Gevaert en Michiel Leenknegt.

Kunstschilder Edgar Gevaert

Kunstschilder Edgar Gevaert (1891-1965) stichtte in Sint-Martens-Latem een gezin met Marie Minne, dochter van de beeldhouwer George Minne. In 1914 werd Edgar opgeroepen om ten strijde te trekken aan het front, maar als zoon van een Oudenaardse industrieel kon hij vrijgekocht worden door zijn vader. Uit solidariteit vervoegde hij zijn regiment. Hij raakte snel gewond en werd naar Wales gezonden om er te herstellen van zijn verwondingen. Daar ontmoette hij zijn toekomstige schoonvader George Minne en enkele Latemse kunstenaars waaronder Valerius De Saedeleer en Gustave van de Woestyne.

Aangetrokken door het idyllische landschap van de Leie, vestigden Edgar Gevaert en zijn vrouw Marie Minne zich in Sint-Martens-Latem aan de Kapitteldreef. Hij stichtte er een gezin van elf kinderen.

Een deel van het familiearchief van Edgar Gevaert wordt bewaard in het Documentatie- en Archiefcentrum voor Kunst en Heemkennis van Sint-Martens-Latem. Momenteel is een team van enthousiaste vrijwilligers bezig met het inventariseren van dit archief. Zij doen dit in samenwerking met de cultuurfunctionaris en de coördinator van Erfgoedcel Leie Schelde.

Lees het volledige artikel op Archiefbank Vlaanderen.

Een deel van de reeds gedigitaliseerde stukken kan je terugvinden op de Erfgoedbank van POLS.

Glazenier Michiel Leenknegt

Een traditioneel archief roept – al dan niet terecht - bij de meeste mensen het beeld op van stapels dozen oud en stoffig papier, weinig uitnodigend om in te gaan grasduinen. Een kunstenaars- of atelierarchief daarentegen past zelden in standaard dozen, is meestal heel kleurrijk en wekt onmiddellijk de nieuwsgierigheid door de enorme diversiteit van het materiaal. Naast de gebruikelijke stukken die je aantreft in een bedrijfsarchief of een persoonsarchief, vind je er kaften en rollen met tekeningen, schetsboeken, maquettes, een verzameling van beelden en voorwerpen als inspiratiebron. Een kunstenaar denkt en communiceert nu eenmaal in beelden. Een creatieve geest laat zich bovendien niet beknotten in ruimte en tijd – in een atelier van 9 to 5 – en zo zie je vaak een zeer sterke verstrengeling tussen het privé- en het bedrijfsarchief. Vrienden zijn vaak opdrachtgevers en opdrachtgevers worden vaak vrienden. In dagboekfragmenten of brieven schrijft de kunstenaar over de projecten waarmee hij bezig is, zijn twijfels, de moeilijkheden, de keuzes die hij maakt naar vorm en inhoud. Een nieuw idee wordt met enkele lijnen vastgelegd in een schets op de achterkant van een doodsbrief of een kindertekening. Geen snipper papier is veilig op zo een moment van inspiratie.

Neem nu het archief van schilder en glazenier Michiel Leenknegt (1912-1985), bewaard in KADOC-KU Leuven. Hierin kan je volgen hoe hij als jongeman uit het zeer kroostrijke gezin van metser Hendrik Leenknegt uit Rumbeke zijn aanleg voor tekenen en schilderen maximaal probeert te ontplooien door lessen te volgen aan academies in binnen- en buitenland. Zijn volharding en talent worden bekroond met talrijke prijzen. Hij vervolmaakt zich aan de academie van Antwerpen en wordt leerling van Gustaaf Van De Woestijne aan het Nationaal Hoger Instituut. Hij leert er schilders-glazeniers Jan Wouters en Jos Hendrickx kennen en zoals zij wordt hij aan de Vakschool voor Kunstambachten ingewijd in de taal en de techniek van het gebrandschilderde glasraam.

Lees het volledige artikel op Archiefbank Vlaanderen.